Ruda Pabianicka wczoraj, dziś i jutro :: Przegląd tematu

Iwona_M · Wysłany: Wto 20:45, 24 Mar 2009 Temat postu:

Siostry Bernardynki tak same opisują swoją historię na swojej stronie www .

Matka założycielka Franciszka Wierzbicka i jej siostra Józefa spoczywają - podobnie jak i inne zmarłe siostry Bernardynki - na starym cmentarzu na Rudzie przy ul. Mierzejowej.

Besa · Wysłany: Sob 12:36, 07 Lut 2009 Temat postu:

Kolejne zdjęcie dotyczące przedszkola i Sióstr Bernardynek, dodała do klasy "Przedszkole na Rudzkiej" na NK, kol. Urszula Ruta (Węgrzyn)

http://photos.nasza-klasa.pl/22254978/2/other/std/03cdb096e2.jpeg
To lata 1959-61. Z dziećmi - siostra Julianna. Powiększenie http://photos.nasza-klasa.pl/22254978/2/main/ff9057b8ff.jpeg
Kol. Ireneusz Szmyt dopowiedział, że "s.Julianna to jedna z najbardziej znanych i rozpoznawalnych postaci w Rudzie Pab." Święta prawda.

W 1961 roku komunistyczne władze nakazały zamknięcie przedszkola, a raczej jego upaństwowienie. Więcej zdjęć z tego okresu pod adresem: http://nasza-klasa.pl/school/110106/18/photos

Besa · Wysłany: Pią 11:05, 30 Sty 2009 Temat postu:

http://photos.nasza-klasa.pl/5802945/1217/other/std/c9e48eb93d.jpeg
Znalazłem w rodzinnych albumach taką fotografię wg mnie z końca lat 40-tych lub początku 50-tych.

Kol. Urszula Ruta podaje jednak, że: "zdjęcie zrobione może być jeszcze wcześniej.Mam zdjęcie mojej mamy z 1942 roku robione przez fotografa Walewskiego(robił również w plenerze)zrobione także z tyłu kościoła wśród drzew i krzewów,a na tym zdjęciu jest nie zarośnięta łąka."

Na odwrocie tej fotki jest jednak odbitka pieczątki klasztoru - stąd moje przypuszczenia co do daty powstania fotografii. Ale ta "goła" łąka też nasuwała mi pewne wątpliwości. Negatyw mógł być wcześniejszy niż przyłożona na odbitce pieczątka...

To samo zdjęcie w dużej wielkości:
http://photos.nasza-klasa.pl/5802945/1217/main/041ed5de3c.jpeg

I jeszcze dwa zdjęcia z naszoklasowej kolekcji, związane z Siostrzyczkami:

http://photos.nasza-klasa.pl/5802945/140/main/c6ebe8cb3b.jpeg
Przedszkole Sióstr Bernardynek przy ul. Rudzkiej. (pierwsze - jeszcze w drewnianym baraku.
Kol. Krzysztof Bochniak poinformował, że "Zdjęcie pochodzi ze strony:
http://archidiecezja.lodz.pl/przedszkole/show.php?src=historia.html
Pod wskazanym adresem jest trochę informacji na temat wspomnianego przedszkola."

I jeszcze raz przedszkole u Siostrzyczek. Rok pański 1955.

http://photos.nasza-klasa.pl/5802945/141/other/std/78fc09787f.jpeg
Kogo my tu mamy? Pierwsza z prawej - siostra Julianna; po lewej, niżej - urocza, maleńka siostra Agnieszka, wyżej - (o ile się nie mylę) Matka Przełożona, Franciszka Wierzbicka. Między dziećmi - i ja jestem...

Inni kol. kol. dopisali:
Katarzyna Bernacik (Szczepańska):
"Wspaniałe zdjęcie! Mój tata też tu pewnie jest. Do szkoły poszedł dopiero 1 1957. A dwadzieścia lat później i mnie siostra Julianna przygotowywała do Komunii i w dniu ślubu nie zawiodła. Smile

"
Ewa Kmiecik (Tylki):
"Siostra Julianna to faktycznie historia.Uczyła mnie, siostrę, nasze cioteczne rodzeństwo ale nie wspominam jej najlepiej."
Anna Knap (Pakowska):
"W 1970 miałam zrobione w tym miejscu też zdjęcie z Siostrą Julianną,było to tuż po komunii. Bardzo lubiłam Siostrę Juliannę, A jeszcze bardziej Agnieszkę "
Elżbieta Świderska:
"A czy jest ktoś, kto pamięta Siostrę Teresę - uczyła mnie religii w szkole. Było dziwnie, ja nie chodziłam do przedszkola. Siostra Teresa wywędrowała do Łowicza do zakonu o surowej kluzurze."

To zdjęcie w większym rozmiarze:
http://photos.nasza-klasa.pl/5802945/141/main/a37223c662.jpeg

tester1

Zacznijmy od takiego przekazu audio: http://archidiecezja.lodz.pl/nawiedzenie/listen.php?sndid=810

Jednym z symboli naszego forum jest właśnie ten kościółek przy ul. Rudzkiej, którego gospodyniami są SS Bernardynki. Jak się tutaj znalazły?

60 lat obecności Sióstr Bernardynek w Łodzi (1946 – 2006)

Był rok 1919. Na prośbę księcia Adama Sapiehy, ordynariusza i metropolity krakowskiego, 21-letnia wówczas siostra Franciszka Wierzbicka wraz z kilkoma siostrami udała się z Zakonu Sióstr Bernardynek w Krakowie do Wilna, by tam objąć klasztor, ufundowany przez rodzinę Sapiehów. Wybuch II wojny światowej i wydarzenia, jakie nastąpiły bezpośrednio po jej zakończeniu, zmusiły siostry do opuszczenia klasztoru w Zakliczynie. Przebywający w tym czasie w Bieczu, wysiedlony z Łodzi, biskup ordynariusz Włodzimierz Jasiński zaprosił wówczas siostry do powołania klasztoru w Łodzi. Po zakończeniu wojny łódzka Kuria wyraziła zgodę na osiedlenie się pięciu sióstr bernardynek w Rudzie Pabianickiej, wskazując jako miejsce ich pobytu protestancki kościół wraz z przynależącym do niego terenem.
Klasztor Sióstr Bernardynek przy ul. Rudzkiej został erygowany 20 kwietnia 1946 r. Za mieszkanie posłużył siostrom barak – bez wyposażenia, prądu, wody ani kanalizacji, który wcześniej był kaplicą przedpogrzebową. Zimą temperatura wewnątrz baraku spadała poniżej zera. Mimo tak trudnych warunków, do Zakonu zgłaszały się nowe kandydatki. Wkrótce były w nim już 22 siostry. Matka Franciszka starała się zapewnić swoim podopiecznym godne warunki życia. Wszystkie siostry miały możliwość uczenia się. Ciężko pracowały na utrzymanie klasztoru i wybudowanie domu mieszkalnego. W 1946 r. m. Franciszka założyła przedszkole przyklasztorne, które siostry prowadziły do 1961 r., kiedy to ówczesne władze nakazały jego zamknięcie. Z przedszkola skorzystało wówczas ok. 900 dzieci. Spełniając prośbę biskupa ordynariusza Michała Klepacza, w 1949 r. m. Franciszka otworzyła drugi dom zakonny, w Brzezinach. W 1969 r. siostry otrzymały pozwolenie na przebudowę baraku. Nie nadawał się on jednak do przebudowy. Kolejne zezwolenie na budowę Miejska Rada Narodowa wydała dopiero w połowie kwietnia 1970 r., zaś 8 miesięcy później przekazano siostrom na własność kościół. Chwili tej m. Franciszka, niestety nie doczekała. 1 lutego 1970 r. „odeszła do Boga Zakonnica święta z pokolenia Jana XXIII i jemu w codziennym ziemskim życiu niezwykle podobna”.
Współcześni zapamiętają ją jako wspaniałą kobietę, delikatną, taktowną i uprzejmą. Jako siostra zakonna swoją postawę życiową kształtowała zgodnie z powołaniem. Wszystko, co robiła Matusia (tak nazywały m. Franciszkę siostry zakonne), robiła z miłości do Chrystusa, do Kościoła i do człowieka.
Budowę klasztoru rozpoczęła w kwietniu 1971 r., kontynuatorka dzieła m. Franciszki, oddana klasztorowi, konsekwentna, zawsze uśmiechnięta i wielce wszystkim życzliwa – m. Krystyna Farion. W budowę, która trwała od kwietnia 1971 r. do kwietnia 1973 r. zaangażowane były wszystkie siostry: same urabiały beton, zalewały stropy. Przebudowany też został dom, w którym mieszkał ksiądz kapelan. Kolejne etapy prac to: remont kościoła, budowa nowicjatu i opłatkarni oraz w nawiązaniu do inicjatywy m. Franciszki Wierzbickiej – nowego przedszkola. 24 października 1999 r. abp Władysław Ziółek dokonał konsekracji kościoła.
Od 2002 r. przełożoną klasztoru jest m. Józefa Dzikoń, która z wielkim zaangażowaniem „matkuje” siostrom i wiernym, nie zaniedbując kontynuacji prac związanych z dalszą modernizacją klasztoru i kościoła. 4 maja 2005 r. Ordynariusz Łódzki dokonał koronacji intronizowanej przez kard. Józefa Glempa w roku 1984 wiernej kopii obrazu Matki Bożej Ostrobramskiej, namalowanej przez m. Franciszkę Wierzbicką.
20 kwietnia br. minęło 60 lat od czasu, gdy na ul. Rudzką przybyły Siostry z Zakliczyna. Przez te 60 lat, drobne, ale jakże „mocne”, kobiece dłonie tworzą dzieło, które służyć będzie wielu pokoleniom. Klasztor ten bowiem to nie tylko mury, ale wielka miłość do ludzi, głęboka wiara i dobroć. Zatroskanie o sprawy doczesne nie przesłania tu wartości duchowych. Wierność Bogu i Kościołowi oraz ofiarność są wielkim przymiotem Sióstr Bernardynek. Szeroko zakrojona działalność na rzecz biednych i potrzebujących, jak również rozwijanie działalności wśród różnych grup zawodowych i społecznych, rekolekcje, spotkania, praca z młodzieżą sprawiły, że Siostry z ul. Rudzkiej cieszą się wielką miłością i szacunkiem.

Elżbieta Anna Gruda

Tygodnik Niedziela. Edycja łódzka 19/2006

Przedwojenną historię kościoła ewangelickiego (a raczej jej zaczątek) znadziecie tutaj:
http://www.rudapabianicka.fora.pl/miasto-ruda-pabianicka-1923-1939,9/ewangelicy-w-rudzie-pabianickiej,92.html#447
Tamże proszę o ewentualne uzupełnienia w tym temacie.