Ruda Pabianicka wczoraj, dziś i jutro

ZA · Administrator

RETKINIA z odrobiną pieprzyku

Nasza Ruda Pabianicka jest położona w jednym z najbardziej uroczych miejsc Łodzi. Jeszcze do niedawna była najpiękniejszym okolicznym miasteczkiem, graniczącym poprzez trasę Łódzkiej Kolei Obwodowej z wielką Łodzią. Zawierucha wojenna spowodowała utratę tak niedawno otrzymanych praw miejskich. Zostaliśmy na kilka lat dzielnicą Łodzi a z czasem jednym z wielu osiedli łódzkich. Teraz mówiąc o granicach Rudy większość z naszych młodszych mieszkańców myśli o granicach między sąsiadującymi z nami łódzkimi osiedlami i ponieważ stanowimy południowe obrzeże Łodzi również z licznymi osadami oraz Pabianicami.
Upływający czas i zmiany zagospodarowania przestrzennego regionu nieuchronnie zmieniły status naszej „Małej Ojczyzny”. Myślę, że o tym napiszą nasi rudzcy historycy a ja tutaj rozpocznę „prezentację” sąsiadujących z nami osiedli pisząc w sposób żartobliwy i z nutką naszego lokalnego patriotyzmu.

Na „pierwszy ogień” naszych osiedlowych rozważań „stawiam” Retkinię.

Są co najmniej trzy powody aby to łódzkie osiedle stanowiło zaczątek tego wątku. Pierwszy to taki, że w pewnym okresie XIX wieku ziemie Rudy i Retkini były w posiadaniu jednego właściciela, Wilhelma Nenckiego i jego rodziny a drugi to taki, że wspólnie z Retkinią należeliśmy do pabianickiej parafii pw. Św. Mateusza i administracyjnie do gminy Brus. Dla ambitnych Rudzian była to sytuacja wielce niesprawiedliwa a i bardzo upokarzająca. Szalę goryczy dopełniło jeszcze erygowanie w 1910 roku na Retkini parafii pw. Najświętszego Serca Jezusowego i przyłączenie Rudy do tejże nowej parafii. Na skutek protestu naszych mieszkańców Rudy i skutecznych zabiegów o własną parafię, najpierw cofnięto tą dziwną i krzywdzącą przynależność parafialną a następnie w 1917 roku erygowano rzymskokatolicką parafię pw. Św. Józefa w jednym z najpiękniejszych zakątków Rudy Pabianickiej. O tym dokładnie napiszą lub już napisali nasi miejscowi historycy – pasjonaci.
Niesprawiedliwość ta objawiła się wieloletnią animozją sąsiadów i w rudzkich opowieściach tamtych czasów często pojawiały się żartobliwe określenia: „łyki(łyczkowie) z Retkini” oraz „kmioty(kmiotki)” z Brusa. Te animozje były uzasadnione, ponieważ Ruda rozwijała się gospodarczo i ludnościowo zdecydowanie prężniej a Retkinia i Brus należały do osad(wsi) o charakterze głównie rolniczym z niewielką liczbą rzemieślników oraz robotników łódzkich i pabianickich fabryk. Dodatkowo Ruda posiadała przemysł na miarę miasta czego tamtym brakowało. To tak - z małym uśmieszkiem przedstawiłem tamtą sytuację nie dbając tak do końca serio - o warstwę historyczną Wink

II wojna światowa i zmiany jakie zaszły po jej zakończeniu zmieniły na zawsze sytuację Rudy Pabianickiej i Retkini – ale o tym już parę słów niech napiszą znawcy tematu.
Aby „jedność była w narodzie” i sentyment do sąsiadów zawsze duży - zamieszczam parę fotek przedwojennej Retkini.

Fotki są pamiątkami mojej rodziny Placków, Plocków, Pisalskich... i pochodzą z czasów II RP.

1

Pierwszy kościół na Retkini - poświęcenie dzwonu ufundowanego przez parafian. (Brak daty na odwrocie fotografii)

Więcej: [link widoczny dla zalogowanych]

2

25-lecie Chóru Sumowego Retkini.

Więcej: [link widoczny dla zalogowanych]

3

Musiała też być straż ogniowa i remiza strażacka.

Więcej: [link widoczny dla zalogowanych]

4

Pierwsza szkoła powstała w 1910 roku.
Pierwsza trzyklasowa korzystała z salek w remizie strażackiej aż w końcu wybudowano szkołę z czerwonej cegły - najpierw trzy a potem siedmioklasową.
Widać na zdjęciu z 1937 roku, że okolica nie była bogato zabudowana.
Ot taka sobie wieś. Z pewnością radosna i tętniąca dziecięcymi zabawami Smile

Więcej: [link widoczny dla zalogowanych]

5

Fotografia z 1938 roku pod charakterystycznym symbolem na Retkini.
Obelisk/kapliczka istnieje nadal i jest często odnawiana. Przybywa też wiele okolicznościowych tablic na "ścianach" obelisku.

Więcej: [link widoczny dla zalogowanych]

6

Wieś sielska i anielska mimo że w oddali widać kominy łódzkich fabryk.
W tle skromne domy Retkinian.

Więcej: [link widoczny dla zalogowanych]

7

Chłopcy z zamiłowaniem rozwijali swe umiejętności jazzowe prosto z Nowego Orleanu Wink

Więcej: [link widoczny dla zalogowanych]

8

Myśleli też o służbie Ojczyźnie.
Skromny retkiński "deptak" w 1937 roku.

Więcej: [link widoczny dla zalogowanych]

9

Ale młodość ma swoje prawa i chętnie korzystano z rozrywki w społecznie wybudowanym Domu Ludowym.

Więcej: [link widoczny dla zalogowanych]

Zapraszam do obejrzenia całej galerii klasy AY(1922-2018) w nk,
powiększonej o zbiory archiwalne koleżanek i kolegów z Retkini: [link widoczny dla zalogowanych]

Zbyszek Adamas Laughing

ZA · Administrator

---------

”DLA RUDZIAN Z RETKINI” i dla Retkinian z Rudy Pabianickiej Laughing

Z kolekcji Kol. Zbyszka Frontczaka

Z. Frontczak: "Według mnie są to Zagrodniki czyli ta część Retkini,
która graniczyła z Rokiciem Małym, później też nazywanym Starym.
Blisko krzyża stała karczma

Powiększenie fotografii:
[link widoczny dla zalogowanych]

Całość na stronie NK:
[link widoczny dla zalogowanych]

Na Retkini i w Rudzie Pabianickiej, tak jak i w całym naszym kraju, krzyże stanowiły trwały element architektoniczny okolicy.
Krzyże przydrożne, figurki świętych i kapliczki to obiekty o wyjątkowym i specyficznym uroku. Przytulone gdzieś pod wiekowym drzewem lub wznoszące się majestatycznie na tle zieleni łąk w otoczeniu barwnych kompozycji z naturalnych kwiatów.
Krzyże, kapliczki i figury przydrożne były i są wyrazem potrzeb duchowych człowieka - wiary minionych pokoleń. W obcowaniu z nimi człowiek indywidualnie i społecznie spełniał zamierzone intencje i prośby modlitewne.
Stawiane na rozstajach dróg w większości stanowiły znaczące miejsce spotkań. Były swoistymi drogowskazami i wyznaczały przestrzeń w krajobrazie otwartym.
Kapliczki i krzyże prawie zawsze otaczane niewielkim płotkiem, który podkreśla dodatkowo wyjątkowość miejsca. Wnętrza małych ogródków wypełnione były roślinami związanymi z symboliką chrześcijańską, w intencji nadziei, przyszłości, jako symbole zadumy, wiary bądź jako wota dziękczynne. Często jako wyraz wdzięczności za szczęśliwe zakończenie wojen, wygaśnięcia epidemii chorób trapiących okolicę, powrotów z wojny, ważnych rocznic.

---

ZA · Administrator

Ślady "starej" Retkini...

Powiększenie: [link widoczny dla zalogowanych]

Powiększenie: [link widoczny dla zalogowanych]

...I "cegiełka" na budowę i z widokiem kościoła - od Staszka Baranowskiego:

ZA · Administrator

.
Cmentarz przy ul. Retkińskiej

[link widoczny dla zalogowanych]<== Galeria klikalna

ulamalicka5

Zbyszku, dzięki Tobie coś się dzieje na Forum Smile

ZA · Administrator

I dzięki Tobie Ula Ok!

ZA · Administrator

.

Początek lat 50-tych ub. wieku. Retkinianie w drodze nad Jasień.

ZA · Administrator

.
14. 06. 2013 r.
Wystawa fotograficzna pt."Dawno temu na Retkini" oraz rodzinny piknik "Spotkanie na starym podwórku"
zorganizowane w Szkole Podstawowej Nr 11 im. Marii Kownackiej w Łodzi, ul. Hufcowa 20A.

Więcej fotek z imprezy:
[link widoczny dla zalogowanych]

oraz kilka starych fotografii zamieszczonych w DŁ:
[link widoczny dla zalogowanych]